4: Meskel

Meskel, in het engels vertaald als: Finding of the True cross, was het weer een hoogtepunt op de korte tijdsbeleving van Ethiopiers. Tijd om eens een weekendje naar Addis te gaan voor deze Hollander, en gezamenlijk met een trainiste (of hoe schrijf je dat) hier op de farm in een AU* auto richting de hoofdstad gemarcheerd. Dat voelt opzich al leuk om als blanke in het rijk van de afrikanen te rijden.
De regentijd (de meeste dagen 1 of meerder buien) is bijna aan zijn eind gekomen, en daarmee kregen we het voordeel Addis te treffen zonder regen. Vrijdagmiddag was daar dan de processie. Weinig van gezien overigens, vanwege de overstelpende drukte en ten tweede het beperte verlangen om met mijn neus vooraan door de politie aan de kant geslagen te worden. Desalniettemin wel iets meegekregen van cultuur natuurlijk, hoewel de komplete achtergrond me nog niet duidelijk is. Iets in ieder geval rond het vinden van het kruis van Jezus. En daarmee zitten we hier inderdaad in een religieus land. Vandaag bijvoorbeeld hebben ‘we’ vrij omdat het eind van de ramadan is. Nou gefeliciteerd in ieder gevalJ!
Omdat er beperte tijd was hebben we het laatste stuk van de ceremonie gezien met behulp van de hoogstaande verslagmethodieken van de Ethiopische televisie. Uiteindelijk resulteerde het in het in de fik steken van een grote takkenbos, en ja: ook dat kunnen we in NL beter….
Wat verder dan zo’n weekend in Addis. Na vrijdagavond eten bij de AU het (westerse) uitgaansleven van de stad gezien en geproeft. Voor een biertje betaal je dan wel gewoon 2 euro. De volgende dag toch maar rustig opgestart. Verder blijkt dat op een vrije dag van Ethiopiers, in tegenstelling tot onze nederlandse we-gaan-met-zijn-allen-naar-de-meubelboulevard-mentaliteit, men zich bij de familie nestelt. Een museum oid is dan gewoon gesloten. Het te luxe Sheraton hotel gaf ons wel weer een blik in High-end eerste wereld. Verder de sfeer van de stad gesnoven, en genoten van het feit dat al die auto’s ook bij die families stonden, en niet op de weg. (Door de weeks is er geen opschieten aan). Oja, mijn fotocamera-batterijen waren natuurlijk leeg. Na de internationale kerkdienst weer terug naar Debre Zeit. Het leven waar je vanuit het balkon op bergen, heuvels en meren kunt zien in plaats van buren, blik en beton.
Wat ik verder dan doe: Genieten van de droge worsten die een paar Nederlandse slagers hier hebben laten maken, nieuwe trappers kopen (Martin, ik raad je aan geen chinesche fiets te kopen), de bigbaglift afmaken (ja hij staat en werkt, zelfs om een koe aan te slachten. Amazing!), voor iemand met te veel Nederlands bloed een technische beoordeling maken voor de inpoldering van 200 ha meer, Een boot proberen te huren in Ethiopie…. And so on.
Ach ja, vrijwillig rondlopen in zo’n land is niet zo verkeerd. Tis al bijna voor de helft voorbij.

Salam,
Rene

*) African Union