Spelen met de universiteit

nu de trekkertjes én combine nog....

Downhill

omgevallen boom,
midden over mijn pad,
met snelheid,
mooie jump,
maar toch...

mountainbiken moet je ook leren :)

De boom die niet mee doet

de zon overigens wel :)

0: Belgie

Zonder grote verhalen kan ik het toch niet laten u de Belgische knipogen achterwege te laten. Wanneer je je ogen openhoudt kom je die zo nu en dan tegen, en ook mijn Nokia 6300 maakt daar soms handig gebruik van.
In het kader: Houdt de bestuurder wakker en zoek de verschillen!
Als ik nog op het technotron gezeten had....

5: Kamperveen vs Schoonhoven(ZH)

Om vanuit Ethiopie maar eens beschouwing te geven over verschillen in ons eigen kikkerlandje. Voor ik daarmee begin eerst een sfeerbeschrijving van mijn huidige setting. Noem u: regentijd voorbij, dus prima temperatuurtje. Half negen savonds op de bank: buiten wel te verstaan, een heldere hemel met volle maan, (wind)stilte, duizenden krekels voor de muziek, hyena geloei voor de afwisseling en verse filterkoffie met een scheutje melk. Leven in Ethiopie: wel de lusten, niet de lasten.
Afgelopen weekend was dat anders. Toen was ik namelijk met 3 vrouwen op stap. Nederlandse vrouwen wel te verstaan. Want ja, je wilt graag een weekendje weg, maar wie gaat je beschermen tegen de aandachtgrage Ethiopische man, of wisselt die lekke band voor je? Nou deze vrijwilliger is vrijwillig mee gegaan. En zo gingen de stadsen en de boer een paar uur richting het zuiden. Wat je daar namelijk vindt is een kiezelstrand met kabbelend meer en zon. Heel veel zon als je niet oppast. En ook ik heb daar aan moeten geloven.
Nou was ik die zon de afgelopen tijd al aardig tegengekomen. Overdag is het hier meestal aardig zonnig, (temperatuur/luchtvochtigheid is overigens prima) en als je dan een paar dagen achter elkaar op een bootje op een meer loopt rond te dobberen, begint je lichaam daar op te reageren. Owee dan als je op het strand aangekomen nog een beetje groot uitgevallen bikinistreepje op je lichaam staat.
Zo werd het dus een weekend waarin een aan de vrouwenbladen gelieerde mening over uiterlijk, innerlijk, smaak en stijl niet heeft ontbroken. Een nuchtere, relativerende en kritische blik hierop echter ook niet, en zo heeft een ieder genoten van de Afrikaanse zon. De een gefascineerd denkend over nagellakpatroontjes, de ander over hoe het toch mogelijk is om zo lang zo’n romatisch vuurtje te bouwen.

U vraagt zich af of ik nog iets anders doe dan koffie drinken en in de zon bakken. Nou ik kan u meedelen dat deze jongen hier nog niet later dan 7.25 uit zijn bed gekomen is. Een belangrijke oorzaak hiervoor is overigens dat om 7.15 de housemaid binnenkomt en het eitje begint te koken en de koffie begint op te zetten. Vers zijn die toch het lekkerst...
Verder begin ik dan om 8.30 met werk wat dus behoorlijk wisselend kan zijn, maar de afgelopen en komende tijd in het teken staat van het engineeren van een polder. Mijn 3d Matlab kwaliteiten komen daarbij nog verrassend om de hoek zetten en uiteindelijk hoop ik een antwoord te geven hoe deze bijna 4 miljoen kubieke meter in te polderen te verpompen en te irrigeren. Dat bij een verdamping/wegzakking van zo’n 1.5 cm per dag! En zo is er weer een mogelijkheid om wat Nederlandse investeringscentjes te wagen aan voedselproductie en extra werkgelegenheid. Helemaal zo slecht nog niet.
Om 12.30 overigens de warme (europesche) lunch en als dinner een vers soepje. Oja de koffie ’s avonds zet ik zelf...

Een lekkere herfst toewensend,

Rene

4: Meskel

Meskel, in het engels vertaald als: Finding of the True cross, was het weer een hoogtepunt op de korte tijdsbeleving van Ethiopiers. Tijd om eens een weekendje naar Addis te gaan voor deze Hollander, en gezamenlijk met een trainiste (of hoe schrijf je dat) hier op de farm in een AU* auto richting de hoofdstad gemarcheerd. Dat voelt opzich al leuk om als blanke in het rijk van de afrikanen te rijden.
De regentijd (de meeste dagen 1 of meerder buien) is bijna aan zijn eind gekomen, en daarmee kregen we het voordeel Addis te treffen zonder regen. Vrijdagmiddag was daar dan de processie. Weinig van gezien overigens, vanwege de overstelpende drukte en ten tweede het beperte verlangen om met mijn neus vooraan door de politie aan de kant geslagen te worden. Desalniettemin wel iets meegekregen van cultuur natuurlijk, hoewel de komplete achtergrond me nog niet duidelijk is. Iets in ieder geval rond het vinden van het kruis van Jezus. En daarmee zitten we hier inderdaad in een religieus land. Vandaag bijvoorbeeld hebben ‘we’ vrij omdat het eind van de ramadan is. Nou gefeliciteerd in ieder gevalJ!
Omdat er beperte tijd was hebben we het laatste stuk van de ceremonie gezien met behulp van de hoogstaande verslagmethodieken van de Ethiopische televisie. Uiteindelijk resulteerde het in het in de fik steken van een grote takkenbos, en ja: ook dat kunnen we in NL beter….
Wat verder dan zo’n weekend in Addis. Na vrijdagavond eten bij de AU het (westerse) uitgaansleven van de stad gezien en geproeft. Voor een biertje betaal je dan wel gewoon 2 euro. De volgende dag toch maar rustig opgestart. Verder blijkt dat op een vrije dag van Ethiopiers, in tegenstelling tot onze nederlandse we-gaan-met-zijn-allen-naar-de-meubelboulevard-mentaliteit, men zich bij de familie nestelt. Een museum oid is dan gewoon gesloten. Het te luxe Sheraton hotel gaf ons wel weer een blik in High-end eerste wereld. Verder de sfeer van de stad gesnoven, en genoten van het feit dat al die auto’s ook bij die families stonden, en niet op de weg. (Door de weeks is er geen opschieten aan). Oja, mijn fotocamera-batterijen waren natuurlijk leeg. Na de internationale kerkdienst weer terug naar Debre Zeit. Het leven waar je vanuit het balkon op bergen, heuvels en meren kunt zien in plaats van buren, blik en beton.
Wat ik verder dan doe: Genieten van de droge worsten die een paar Nederlandse slagers hier hebben laten maken, nieuwe trappers kopen (Martin, ik raad je aan geen chinesche fiets te kopen), de bigbaglift afmaken (ja hij staat en werkt, zelfs om een koe aan te slachten. Amazing!), voor iemand met te veel Nederlands bloed een technische beoordeling maken voor de inpoldering van 200 ha meer, Een boot proberen te huren in Ethiopie…. And so on.
Ach ja, vrijwillig rondlopen in zo’n land is niet zo verkeerd. Tis al bijna voor de helft voorbij.

Salam,
Rene

*) African Union

3: Achterlopen

Volgens Nederlandse normen en waarden loopt Ethiopie flink achter. Maar ja, welk land doet dat nou eigenlijk niet. Volgens onze superieure standaarden dan.
Zoals vermeld was het dus afgelopen week oud en nieuw. Dag Millennium (waar overal voor geadverteerd werd) en welkom 2001. Undoubtfull dus ruim 7½ jaar achter onze jaartelling aan. Over achterlopen gesproken. Maakt er niet minder om dat ook nieuwjaar hier wordt gevierd. Trots zijnde op hun eigen jaartelling (evenals ze dat zijn op hun eigen taal, eten (injerra), cultuur, smalle neus en noem het maar op) wordt dat feest hier gevierd met een dag vrij en dorowot. Dat is een toch best te eten saus op de iets minder te eten injerra. De kip en eieren in de saus zijn natuurlijk het hoogtepunt van de dag.
Wat er verder bij oud en nieuw hoort? Voor een buitenlander is dat natuurlijk een extra loze vrije dag in de week, geen familie waar je honkt, geen shops die open zijn, en op straat is er weinig te beleven. Oud kun je dan prima met elkaar vieren om er op nieuw niet al te vroeg uit te zijn. Dat is dan ook aardig gelukt, waardoor ik niet alles heb meegekregen van het slachten van 15 koeien hier op de farm. Das een behoorlijke happening en begint al op een zotte tijd van 5.30. Geen wonder dus dat ik daarvan niet alles heb meegemaakt, maar rond 9 uur waren er nog hakkende mensen en bloed genoeg. Best mooi om te zien overigens, maar vergeleken met de Nederlandse (hygiene) standaard loopt ook hierin Ethiopie wat achter op NL.... Elke koe wordt overigens opgedeeld voor 30 mensen als nieuwjaarscadeautje.
Om dan toch wat vooruit te lopen de verwachting voor de komende week: De rat boven mijn systeemplafond gaat dood en de eerste bigbag zal als proef gelift worden. Daarnaast zit het einde van de regentijd er aan te komen, dus waarschijnlijk krijgen we de laatste bui voor 9 maanden. We zullen niet weten.

Salam,

Ronny


ps. dit bericht plaats ik dus een week nadat ik het geschreven heb... binnenkort meer

2: Verslag

Zoals gezegd is het leven hier lasting te beschrijven. De kappers overigens wel... Degene die ik een paar weken terug bezocht wist het allemaal niet zo. En tsja wat zou u doen als u dag (en nacht) kroeshaar in uw handen heeft gehad, en dan in een keer verwacht wordt stijl blond haar de perfecte look te geven.

De zij- en achterkant waren op zich geen probleem, maar met een tondeuze was het nog niet mogelijk echt een substantieel deel van mijn haar bovenop er af te halen. Met 4 weken zat ik dus zaterdag bij de volgende kapper, om dan vooral iets aan dat bovenste stuk te doen. Iets groter zaaltje en wat professionelere outlook. De prijs (10 birr) was dan toch ook 4 birr hoger dan die vorige. Ik en de rest van de aanwezigen hebben ons prima vermaakt. Voor mij omdat ik vrij duidelijk aangaf dat er wat afmoest. Voor de aanwezigen omdat er 1tje de l*l was om dat dan ook werkelijk uit te voeren. Na een tijdje prutsen, en het uitzoeken van de grootst mogelijke ‘mais’-bek voorop de tondeuze (standje wist hij het eigenlijk toch niet zo goed. Maar eens flink duidelijk gemaakt dat een blonde kop van onder naar boven geschoren moet worden met de
tondeuze. En niet van boven naar onderen... Na wat zweetdruppeltjes en gepruts werd er dan toch maar van kapper gewisseld, en kreeg ik de wat meer bedreven dresser. Die had wat meer lef, en volgde na extra uitleg toch ook echt mijn aanwijzingen op. Alhoewel die van mijn hairdress echt niets begreep. (Wat wil je ook als er geen gel in zit....).
Het eind van het verhaal komt er ongeveer op neer dat ik nu behoorlijke airco op mijn hoofd heb. Relaxt nu het einde van de regentijd nadert (de temperatuur dus steeds verder de korte broeken temperatuur ingaat) en ik met korter voor de spiegel staan toch nog steeds woest aantrekkelijk blijf. Hier dan....

Over het verdere leventje hier kort dan: Alles prima. Nederlanders en Amerikanen op bezoek gehad, en nu weer aardig bezig bij de potatoes. Onderdelen gekocht (dat is nog weer verhaal apart) enzo, en deze week ook werkelijk gaan bouwen. We zullen zien wat het wordt. Komende week overigens ook oud en nieuw hier. Zou best kunnen dat er dus een verslag van de massa-slachting van stieren en het eten van rauw vlees komt. Zou ook kunnen van niet....

Het ga u goed, mij ook!

(dit zou ik eigenlijk zondag plaatsen, maarja voor planning heb ik nog geen vertaling gevonden)