Mushroom Rocks

De great plains, zoals het midwest gebied hier genoemd wordt, was zo'n 100 miljoen jaren geleden bedekt met zee. Tenminste dat is wat hier overal beweerd wordt. Dat getal had ik bv ook niet verwacht in het Kaufmann Museum. Dit museum in de naastgelegen stad is namelijk verbonden aan het Bethel College, wat hét Mennonieten College van de wereld is. (zie ook hun mission statement).
Over dat getal, en vooral het bewijs daarvan (wie was erbij...) bestaan bij mij nog wat twijfels. Overigens zal het wel een tijdje geduurd hebben voordat het hier zo'n 1000-3000 feet (1/3 voor meter) boven het water uitkwam. Over het bestaan van een zee op deze plek twijfel ik niet zo veel. Zelf met mijn niet-archeologische techneuten ogen kan ik zien dat het hier nu vlak is en vroeger ook vlak geweest moet zijn.
Als er namelijk heuvels zijn (eigenlijk zijn het geen heuvels maar gaten, waar water delen 'plains' heeft uitgesleten), dan zie je duidelijk rechte lijnen lopen door het hele profiel. Ook in een zoutmijn waar ik geweest ben liep bijvoorbeeld overal het zelfde profiel op de muren.
De ondergrond is hier dus niet echt rotsachtig, maar bestaat uit zgn limestone. Op een enkele plek toch opmerkelijke rotsen waar te nemen, waarvan je soms wel kunt afvragen of ze werkelijk die lange autorit waard waren. Maar naast de 'ik-ben-er-geweest' gevoelens geeft het soms ook een verrassende ontdekking!


Ik-ben-er-geweest_1: Jammer, lukt net niet

Ik-ben-er-geweest_2: Ik ben niet de enige.

Ik-ben-er-geweest_3: Dat zullen ze weten ook.

Zij-zijn-er-geweest: Hey, maar dat wist ik niet, vertel!

2e Paasdag???

Tweede paasdag bestaat dus niet hierzo. Geen files voor de Ikea of WallMart hier. Gewoon keihard aan het werk. Een extra dag vrij nemen zit er voor de meeste mensen ook niet in. Meestal heb je in de eerste jaren dat je werkt 2 weken vakantie. Later wordt dat 3 of misschien 4 weken.
Overigens was ik vrijdag dus wel vrij. Maar dat is ook niet overal!

Paasweekend in West-Kansas (Winona)

Dit weekend was ik door mijn huisgenoot uitgenodigd het paasweekend bij zijn ouders in Noord-West Kansas te vieren. Waarschijnlijk kun je je beetje voorstellen hoe dat gaat. Amerikanen, boeren, een opa en oma, neefjes.
Een boel gezelligheid, goed eten, gehug, naar kerk, boerenpraat, koeienverkampen en rondzwerven over de farm. Prachtig en de 4 uurs rit zeker waard.
West Kansas is behoorlijk anders dan hier. Hier is water, en de meeste sections (1 bij 1 mile) zijn door bomen verdeeld in quarters. In West Kansas is nauwelijks water. Geen bomen dus, maar wel eindeloze vlakten. Farming is hier omgaan met te weinig water in plaats van te veel. Voerbalen blijven dus ook gewoon buiten liggen, evenals alle machines en oudijzer...

Kansas met A: Hesston en B: Winona:

Uitzicht naar het westen vanaf de graan-elevator: Bijna niets

Uitzicht naar het oosten vanaf de graan-elevator: Bijna niets

We zijn toch iets verleerd

Belooft wat!

Zou herkenbaar moeten zijn.

Oh dattuh! (Kan geen Sonic, Scoops, McDonalds of wat voor tent ook tegenop!).

Vooruitziende blik

Zoals u weet is vorig jaar in Minneapolis een interstate brug over de Mississippi ingestort. Bekijk met die wetenschap onderstaande foto's. Voor de toekomst heb ik in ieder geval al een souvenirtje.

Hondenbak

Helemaal zo gek nog niet, dat hondenvoer :)

News

Iedere week krijg ik van Agritica een nieuwsoverzicht in mijn mailbox van nieuwsberichten in de landbouwwereld. Een goedkope mogelijkheid om de tijdschriften een beetje bij te houden, hoewel ik er meestal niet aan toekom om er echt door heen te bladeren.
Zondagavond, mail-doorneem-tijd (wat overigens niet wil zeggen dat ik alles heb beantwoord...) viel mijn oog echter op dit berichtje: 'Prijs voor besturing getrokken werktuig'. Ik was er wel op dit nieuwsbericht attent gemaakt, maar had het nog niet gezien.
Wist natuurlijk wel dat ik de prijs gewonnen had (maand geleden al overigens).
For my record :-).

Druk

Mooie titel om, zoals je zult denken, wat over het werk te schrijven. Helaas nog even niet. Komt volgende week wel als ik in Minneapolis ben geweest.
Soms kun je nml ook druk zijn met andere zaken, zoals: Een concert, barbezoek, boom kappen, met chopsticks chinees eten met collega's, kerkgang en een stukje wandelen op de prairies.
Voor dat laatste stukje wandelen (ongeveer 3 km) heb ik dan wel 150 mijl (=*1,6 voor km's) gereden, naar prachtige heuvels! Weer een wonder van Kansas erbij. Met hierbij het overzichtskaartje. For your record. Oja, of dat niet heel veel kost dat autorijden hier? Nou niet echt, hoewel Amerikanen steen en been klagen sta ik bijna lachend bij de pomp. Omgerekend ongeveer 25 euro voor 45 liter. Oja, nog wel belangrijk om te noemen. Ik ben verliefd geworden. Ik kan er niets aan doen, zoiets overkomt je. En bij wie zou dat nou niet gebeuren?! Na hun concert gelijk maar een cd gekocht, het gaat namelijk niet om het plaatje maar om de muziek :). Je moet toch wat te luisteren hebben in de auto.

Een paar foto's volgen nog. Deze vind ik zelf wel mooi, dus wil ik jullie niet onthouden. Ik vraag me alleen nog af wat de functie van het bord nu is. Naast dan een leuk plaatje geven. (Suggesties?)

Cultuur

Als ik zo even op afstand naar de vorige reacties (bedankt trouwens, best leuk om reacties te ontvangen :)) kijk, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat sommige Nederlanders weinig cultuur onderwijs hebben meegekregen. Ook kortzichtigheid is misschien wel een goede typering voor deze mensen.
Voorzover u het dan nog niet wist; Nee Amerika bestaat niet alleen maar uit vrouwen en grote trekkers. Daar was ik allang achter hoewel ik dat misschien niet met zo veel woorden heb omschreven. Blijkt dat ik dat toch beter wel had kunnen doen, om u zo enkele illusies te besparen.
In mijn speciale geval van verblijf op de (nu nog) dorre prairie zijn er enkele opmerkingen die daarbij gezegd moeten worden.
- Hier niet zo veel koeien, daarnaast (denk ik) ook geen mestwet. Dat betekend dus dat hier in februari niet direct alle boeren hun land op knallen om hun mest kwijt te kunnen. Op dit moment gebeurt er gewoon nog helemaal niets op het land. Dus ook geen grote trekkers op het land.
- Hier wonen niet zo veel mensen, daarnaast is er voor jongeren zoals mij ook geen zak te doen. Dat betekend dus dat iedereen die naar college gaat (vanaf 16 jaar) wel zorgt dat i ergens anders zijn heil vindt. Dus ook geen vrouwen van mijn leeftijd in de omgeving.
- Als laatste doe ik een een engineering job, dat is niet echt een omgeving voor vrouwen. Wel een voor trekkers. Morgen zal ik dus ook een tijdje meedraaien om een 24 uur trekkertest uit te voeren (gaat om de elektronica overigens). Eventueel daarna meer... over grote trekkers dus.

Omdat ik dus ook op zoek ben gegaan naar de andere onderdelen van cultuur heb ik afgelopen zaterdag samen met een hier voor 3 weken aanwezige Duitse collega een rondritje gemaakt. Via een Amish dorpje (slechts 1 buggy gezien) en de Starbucks naar het Kansas cosmosphere and space centre geweest. Naast een imax movie daar ook erg veel spullen en informatie over ruimtereizen, bijvoorbeeld de echte Apollo 13. Ik vond het best interessant, geen probleem dus dat er geen vrouwen noch trekkers bij waren.

Koerswijziging

Bovenstaand plaatje zegt naast het verloop van de dollarkoers dus ook iets over het verloop van de afname van mijn bankrekening (de afgeleide zegmaar). Dit zou alleen opgaan als de dagelijkse kosten gelijk blijven. Dat dat niet zo is, geldt voor vrijwel iedereen. Een uitzondering hierop zou mijn vader kunnen zijn die zijn aankopen wel zolang overdenkt dat er wel een gelijkmatigheid in voor zal zitten. Dat terzijde.
Voor mij is er ook fluctuatie. In het positieve geval levert dat geldt op, en daarvoor ben ik de NVTL erg dankbaar voor. Zij vonden het namelijk nodig mijn scriptie te waarderen als beste scriptie van afgelopen 2 jaar. (Van mijn studie dan...). Iets waar ik natuurlijk hartstikke tevreden mee ben. De uitreiking ervan heb ik niet mee kunnen maken, maar mijn begeleider heeft dankbaar die taak opzich genomen. Hij mag dus komende maanden nog even genieten van de oorkonde. Die staat vast mooi opgesteld naast de trekker en zwadkar...
Maar er zijn meer dingen die mijn bankrekening doen fluctueren. De lage dollarstand en een creditcard (Je ziet de eerste maand nog niet op je bankrekening dat je iets gekocht hebt) deden mij afgelopen weekend besluiten nieuwe wandelschoenen te kopen, en afgelopen donderdag eens een inspectie voor broeken te doen. Levi's broeken liggen hier vanaf 25 dollar in de winkel. Omgerekend zijn we in Europa dus hartstikke gek.
Ik waande mij dus als een vrouw door de winkel, geheel in mijn nopjes, niet alleen vanwege de lage prijs, maar ook omdat er nog leuke broeken tussen lagen ook. (Vrouwen zouden zich overigens niet druk maken over die prijzen heb ik mij laten vertellen). De teleurstelling was voor mij des te groter door te ontdekken dat mijn soort eigenlijk niet welkom of gewenst is in Amerika. In een Levi's broek gewapend de winkel binnengekomen heb ik de verkoper op mijn label boven mijn rechter kontzak gewezen. Iedereen die het nog niet aan mij gezien heeft kan daar aflezen dat ik maat(je) 31, 34 draag in die broek. Ja en hij past goed :).
Stelletje lamzakken, vatsige alleen maar tv kijkende en hamburgers vretende, ingeburgerde immigranten! Ga eens op zoek naar de drive waarmee je voorouders hier de prairies hebben bewerkt, in plaats van mij teleur te stellen met het niet hebben van mijn maat. Ja 1 broek dan tussen de 100-den. En die stond me dus niet aan!
Voor iedereen die wel de omgekeerde volgorde van mijn maten draagt, broeken genoeg in Wichita. Geef je Levi's nr en maten maar op, dan maak ik er een mooi prijsje van.
Ok 1 geruststelling dan. Ik ben maar in 1 winkel geweest, en er is meer. Mijn begeleider zei vandaag alleen dat ik niet in Wichita moest kijken. Ik kan beter even 2 weken wachten, want dan zit ik voor een weekje in Mineapolis (MN), naar zeggen hebben ze daar in de grootste Mall ter wereld vast ook wel een maatje voor mij. Maakt u zich dus nog geen zorgen.
Mijn verdriet is weggedronken door voor het eerst in mijn leven in een Starbucks koffie te halen. Kijk nu hoor erbij :)



Oja, zo'n weblog is een open communicatiemiddel. Reageren mag dus, weet ik naast BoerZoektVrouw en het digitale ND (erg handig) ook hoe het met de rest van Nederland vergaat.